Ένα χρόνο μετά τις εκλογές, που για πρώτη φορά έγιναν με απλή αναλογική, που σημαίνει πως όσους ψήφους παίρνει τόσους εκλέγεις, είναι νομίζω απαραίτητος ένας απολογισμός.
Λίγες μέρες μετά τις εκλογές, με νόμο που στήριξε ένθερμα το πιο αναχρονιστικό κομμάτι της πολύπαθης Αυτοδιοίκησης, οι Δημαρχαίοι – ηγετίσκοι δηλαδή, άλλαξαν οι αρμοδιότητες και ο τρόπος Διοίκησης ενός Δήμου. Κοντολογίς για άλλα ψήφισε ο κόσμος και άλλα έγιναν.
Ένα από τα σημαντικότερα που κατάφεραν με την ολοκληρωτικής αντίληψης αυτή παρέμβαση, ήταν να αφαιρεθούν οι αρμοδιότητες που είχαν τα Τοπικά Συμβούλια. Μένουν έτσι διακοσμητικά στοιχεία και αφήνουν στην «ησυχία του» τον κάθε Δήμαρχο-αφέντη.
Αν τώρα ψάξετε, για τα αποτελέσματα των λιγοστών συνεδριάσεων του τοπικού μας Συμβουλίου, θα βρείτε πολλές αποφάσεις ονοματοδοσίας οδών και τοποθέτησης πινακίδων κυκλοφορίας.
Αυτά «και πολλά σάς είναι» όπως ακούστηκε σε συνεδρίαση από σύμβουλο της παράταξης του Δημάρχου.
Που είναι και ο αφέντης.
Ζητήσαμε, ως παράταξη ΕΜΕΙΣ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ, από την πρώτη συνεδρίαση, να διεκδικήσουμε αρμοδιότητες από το Δημοτικό Συμβούλιο (κάτι που επιτρέπεται), ώστε να λειτουργήσει με τον καλύτερο τρόπο το Τοπικό Συμβούλιο και να παράγει έργο σε συνεργασία με τους δημότες. Κάθετη άρνηση αποφάσισε η «πλειοψηφία».
Ζητήσαμε να μεταδίδονται οι συνεδριάσεις ώστε να πληροφορούνται οι δημότες τα θέματα, τις αποφάσεις και τις θέσεις καθενός. Κάθετη άρνηση αποφάσισε η «πλειοψηφία».
Όσο για την «ανησυχία» από ορισμένους περί κόστους της μετάδοσης, -που θα μπορούσε να είναι μηδαμινό- αναρωτιόμαστε εάν το ανάλογο για κάθε λογής φιέστες είναι σημαντικότερο από την ενημέρωση των δημοτών.
Ζητήσαμε να κρατούνται πρακτικά για να ξέρουν όλοι τι ψηφίζει και γιατί, κάθε τοπικός σύμβουλος.
Κάθετη άρνηση αποφάσισε η «πλειοψηφία».
Η τελευταία συνεδρίαση έγινε πριν από 4 μήνες. Ούτε καν συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη…
Δεν υπάρχουν και θέματα άλλωστε, έχουμε βαφτίσει όλους τους δρόμους.
Δεν έχει υπάρξει ούτε ένα επίσημο αίτημα από το Τοπικό Συμβούλιο Παλλήνης προς τη διοίκηση του Δήμου, για οποιοδήποτε θέμα που να διεκδικεί επίλυση προβλήματος.
Η «πλειοψηφία τους» έτσι αποφασίζει. Προτιμούν το ρόλο του άβουλου θεατή, από αυτόν του εκφραστή όσων τους ψήφισαν. Δική τους η επιλογή, έτσι κι αλλιώς.
Τα ερωτήματα που όμως παραμένουν είναι:
Ποιόν αλήθεια ευνοεί η απαξίωση των συμβουλίων;
Γιατί αποφεύγουν τη συμμετοχή των δημοτών;
Για ποιόν είναι καλύτερα οι αποφάσεις να παίρνονται στο σκοτάδι και σε κλειστά δωμάτια από ένα πρόσωπο;
Πώς γίνεται αυτό το πρόσωπο να τα ξέρει όλα και να έχει δίκιο για όλα;
Αν λειτουργούσαν τα συλλογικά όργανα και συμμετείχαν σ’ αυτά οι κάτοικοι, οι αποφάσεις θα λαμβάνονταν με βάση το καλό όλων και όχι του του ψηφοφόρου μας, για αυτό.
Αν η συζήτηση- συμμετοχή ήταν δημόσια, και οι εκλεγμένοι φρόντιζαν να τιμήσουν την επιλογή του κόσμου που τους ψήφισε, ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ θα εξαφανίζονταν η φτηνιάρικη «προσωπική εξυπηρέτηση» που πουλάνε καθημερινά σε όλους, γι’ αυτό.
Δε θα είχε κανένας την ανάγκη να τρέξει με παρακάλια για το αυτονόητο. Θα το διεκδικούσε σαν δίκαιο αίτημα και θα περίμενε από αυτούς που τον εκπροσωπούν να αγωνιστούν και να το κερδίσουν
Οι διάφοροι Γκρούεζες που πουλάνε εκδούλευση, καταγράφοντας τα τηλέφωνα των πολιτών στα μνημόσυνα, δε θα τολμούσαν να λένε τη φράση «όπως είπαμε έτσι; Πάρε με τηλέφωνο να στο λύσω», όπως κάνουν τώρα.
Θα έσπαγε ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ αυτός ο κύκλος φαυλότητας και μοιρολατρίας που τους επιτρέπει να μετρούν τους ανθρώπους σαν ψηφαλάκια.
Κανείς δε θα τους είχε ανάγκη.
Κάπως έτσι έφτασαν πολλούς Δημότες να απαξιώνουν τα πάντα ακόμα και την ίδια τους την ψήφο (ρίξτε μια ματιά στον αριθμό των πραγματικών ψήφων, όχι στα ποσοστά) και στα Δημοτικά Συμβούλια με 13 κατοίκους-θεατές.
Δε θέλετε να μάθετε πόσοι συμμετέχουν στα τοπικά.
Και για όσους λένε πως δε γίνεται αλλιώς, ακριβώς την ίδια ώρα, εδώ δίπλα ο Δήμος Χαλανδρίου παράγει βιοκαύσιμα για τα σχολεία του, σε συνεργασία με το ΕΜΠ και ομάδα με 1000 (χίλιους!) εθελοντές. Τι έκανε τους κατοίκους εκεί να συμμετέχουν;
Λίγο πιο πέρα φτιάχνουν πλατείες κοσμήματα για τον κόσμο που τις χαίρεται και όχι τσιμεντένια κονσέρτα. Και πεζόδρομους και δημοτικές συγκοινωνίες και νέα κέντρα πόλεων.
Εδώ θα γίνει MALL «και πολύ σας είναι». Δε σας χρειάζεται συμπαραστάτης του Δημότη γιατί τα κάνουν όλα τέλεια. Και δε φοβάται κανέναν ο αφέντης.
Παρά μόνο εσάς, αν αποφασίσετε να ακουστεί η φωνή σας.
Γιάννης Κακλαμάνης
Τοπικός σύμβουλος Παλλήνης
