Έκκληση συνταξιούχου εκπαιδευτικού να μη γίνουν απεργίες στη διάρκεια των Πανελλαδικών

Έκκληση προς τους παλαιούς συναδέλφους του να μην απεργήσουν στη διάρκεια των Πανελλαδικών Εξετάσεων, απευθύνει με άρθρο του στον “Ν” ο συμπολίτης μας, συνταξιούχος καθηγητής/φυσικός Μέσης Εκπαίδευσης, κ. Θανάσης Παπαδημητρίου, καταλήγοντας με την σύσταση να ακούσουν τη φωνή των γονιών που βρίσκονται σε απόγνωση. «Η φωνή αυτή είναι ο πόνος της Πατρίδας σου!» αναφέρει ο κ. Θ. Παπαδημητρίου. Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης/έκκλησης.

Άκουσε με, παλιέ/λιά μου συνάδελφε/φισα, εν ενεργεία καθηγητή/τρια

Θανάσης Παπαδημητρίου
Συνταξιούχος Φυσικός

27-04-2013: Οι άνεργοι στη χώρα μας προσεγγίζουν το 1,5 εκατομμύριο
27-04-2013: Το πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων δεν επαρκεί ούτε για τη διατροφή των οικογενειών τους
27-04-2013: Ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ, στην ΕΤ3 δηλώνει , ότι είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο κινητοποιήσεων μέσα στις πανελλαδικές, για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις και την αύξηση του ωραρίου διδασκαλίας κατά 2 ώρες.
27-04-2013: Ο κάθε γονιός, που τα παιδιά του φοιτούν στο Λύκειο, καλείται να «κόψει τα λαιμό του» για να βρει τα επιπλέον χρήματα για την παράταση των φροντιστηριακών μαθημάτων των παιδιών του, ώστε αυτά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πανελλαδικών εξετάσεων που θα ακολουθήσουν

«Ωραία εικόνα» σας σκιτσάρισα!

Άκουσε με , παλιέ/λιά μου συνάδελφε/φισα , εν ενεργεία καθηγητή/τρια

1. Τα χρήματα που σου περιέκοψαν από το 2009 μέχρι σήμερα, αλλά και αυτά που ενδεχομένως θα σου περικόψουν στο μέλλον, είναι ανυποψίαστα μηδενικά μπροστά σ’ αυτά που μπορείς να προσφέρεις με τη διδασκαλία σου στους μαθητές/τριες σου.

2. Σίγουρα θα έχεις συνειδητοποιήσει ότι η χώρα σου βρίσκεται σε πόλεμο. Ένα πόλεμο όπου ο εχθρός έρχεται μασκαρεμένος ως φίλος και σύμμαχος που δήθεν θέλει να σε βοηθήσει. Γι’ αυτό επιβάλλεται σήμερα να δείξεις ότι είσαι πράγματι αυτό που χρόνια τώρα δηλώνεις, δηλαδή ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.

3. Το ότι φταίνε, κατά κύριο λόγο, αυτοί που κυβέρνησαν τον τόπο από το 1974 ως σήμερα, δεν το αμφισβητεί κανείς. Αυτοί φρόντισαν ώστε να μην υπάρχουν διακριτές εξουσίες στη Δημοκρατία μας.

Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία συνενώθηκαν σε μία. Στη συνέχεια ο Τύπος, που εθεωρείτο η άτυπη αλλά και πρωταρχική 4η εξουσία, συνθηκολόγησε για κάποιες κρατικές διαφημίσεις, για κάποιες κρατικές προμήθειες ή για κάποια δημόσια έργα (30 αργύρια τα έλεγαν κάποτε).

Έτσι, σήμερα έχουμε: Κυβερνήτη-Νομοθέτη-Δικαστή-Εκδότη, 4 σε συσκευασία του ενός.

Όμως, οι άνθρωποι υπηρετούν το σύστημα αυτό, και μέσα στους ανθρώπους αυτούς συγκαταλέγεσαι και εσύ που επί τόσα χρόνια ψήφιζες τους ίδιους εκπροσώπους σου στη Βουλή, προσδοκώντας και, μερικές φορές, καρπωνόμενος προσωπικά οφέλη από αυτούς.

4. Υπήρξα μαθητής στη δεκαετία του 1950, όταν η οικονομική κατάσταση του μέσου εργαζόμενου Έλληνα δεν διέφερε –αν δεν ήταν και χειρότερη- από τη σημερινή. Η απεργία των εκπαιδευτικών ήταν άγνωστη λέξη για τους ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ της εκπαίδευσης της εποχής εκείνης. Και, σας πληροφορώ ότι , δεν υστερούσαν σε θάρρος και αγωνιστικότητα εκείνοι οι συνάδελφοι μας.

Ο Δάσκαλος Χριστόφορος Τσέρτικ καλούσε στο σπίτι του τους αδύνατους μαθητές και, μαζί με τη δωρεάν «προγύμναση» όπως την έλεγε, τους προσέφερε ένα ζεστό τσάϊ ή μια κούπα γάλα.

Ο Φιλόλογος Νίκος Γρηγοριάδης καλούσε στο σπίτι του τους μαθητές που έδειχναν ότι είχαν ικανότητες να προχωρήσουν σε σπουδές στο Πανεπιστήμιο και τους ασκούσε δωρεάν στην έκθεση και τη λογοτεχνία.

Ο Φυσικός Άγγελος Μαρινέλης καλούσε στο σπίτι του τους μαθητές που έδειχναν μια κλίση στις θετικές επιστήμες και τους δίδασκε δωρεάν τα κεφάλαια της φυσικής και της χημείας που δεν προλάβαινε να διδάξει στο περιορισμένο ωράριο των σχολείων.
Τα παραπάνω συνέβαιναν όταν το υποχρεωτικό ωράριο των καθηγητών ήταν 36 ώρες (6Χ6)!

Θα μπορούσα να αναφέρω και πολλά άλλα παραδείγματα , αλλά εκείνο που επιθυμώ να δηλώσω είναι ότι οι εκπαιδευτικοί της εποχής εκείνης κοίταξαν στα μάτια τους μαθητές τους και αγωνίστηκαν να εξασφαλίσουν γι’ αυτούς ένα καλύτερο μέλλον. Τόσο εγώ, όσο και πολλοί άλλοι μαθητές της εποχής εκείνης τους είμαστε ευγνώμονες .

Άκουσε με , παλιέ/λιά μου συνάδελφε/φισα , εν ενεργεία καθηγητή/τρια

Οι συνδικαλισταράδες της ΟΛΜΕ ουδέποτε νοιάστηκαν για τα συμφέροντα του κλάδου .Τα δικά τους συμφέροντα εξυπηρετούσαν πάντοτε. Χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν την ΟΛΜΕ ως ένα είδος μικροεκτοξευτήρα πού θα τους οδηγήσει σε μια θέση Νομάρχη (Μιχαλές) ή βουλευτή (Κούρτης) ή Δημοτικού άρχοντα ( Βαλσαμάκη).
Γύρνα την πλάτη σου στους συνδικαλισταράδες της ΟΛΜΕ.
Κοίταξε στα μάτια τους μαθητές σου. Αυτοί είναι το μέλλον της Πατρίδας σου!
Άκουσε τη φωνή των γονιών τους που βρίσκονται σε απόγνωση.
Η φωνή αυτή είναι ο πόνος της Πατρίδας σου!

Και πράξε κατά συνείδηση.